KIM JEST M XXIII żyję
(improwizacja)
wyzwanie wielkie jak na marność
jestem
patrzę mu w oczy
boję się utracić to wszystko
co i tak stracę
w śmierci
lecz teraz żyję
okiełznam je
lub stratowany przez nie
zdychać będę przytulony
przez matkę ziemię
zaufać prawdzie
czuć
myśleć
kochać
do końca
działam
Komentarze (11)
jak zwykle ponadczasowa poezja:)
żyjesz i to jest najważniejsze, wiara dodaje
sił i czyni nas mocnymi do walki z przeciwnościami
losu. Pozdrawiam :)
oryginalna improwizacja.....najważniejsze aby nie
ulegać...a walczyć...
liczą się czyny ...a później matka ziemia
...pozdrawiam ciepło
ja też ciągle do przodu :-) podoba mi się przesłanie
:-)
Życie jest Wielką Improwizacja, ale w nim jesteśmy w
pełni- oby!." Dobrego, miłego życia-jest wiele dród
do zdobycia"- zatem!. Pozdrawiam obserwatora.
ważne by się nie poddawać...
Działaj z rozmysłem i optymizmem. Pozdrawiam.
działam..... jeszcze włącz myślenie i ok ...:)
przystanęłam....wszystko albo nic- nie to nie to.
Zaufać do końca, myśleć, kochać- czuć emocję, więc
działać. + zostawiam i pozdrawiam.
Nic albo wszystko, oto jest wyzwanie! Pozdrawiam!