Kim jestem
Zapraszam ;)
Kim jesteś? to pytanie zadał mi ktoś
rano
Ja nie wiem, co odpowiedzieć panu.
Me rozważania utknęły w martwym punkcie
odpowiedzi szukano w stosownym kunszcie.
Może jestem rysą na szkle,
może jasnym światłem we mgle.
Może tak naprawdę mnie nie ma,
a moja sylwetka to tylko złudzenia.
Jestem materialnym punktem w zbiorowości
niebawem zniknę we względnej nicości.
Jestem cieniem człowieka,
który na sprawiedliwość czeka.
Jestem kobietą albo mężczyzną,
z maleńką, prawie niewidoczną blizną.
Jestem istotą z uczuciami,
czasem z wyimaginowanymi marzeniami.
Dziękuję za odwiedziny! :)
Komentarze (20)
No i plusik zdecydowany dla prawie niewidocznej
blizny.Pozdrawiam:)
każdy sam musi odpowiedzieć sobie na to pytanie
Pesymistka! Sprawdz moj ostatni wiersz ;)
Pesy! Pierwsza strofa jest najsłabsza.
Rymy tak zwane 'dokładne' na dziś - się nie używa.
Zaimki w formie skróconej też są 'be'. Moje - pisz,
zamiast 'me'. Bo meczą kozy na pastwisku. Jeszcze
temu wierszowi się przyjrzyj i próbuj pozmieniać to co
Ci wytknęłam. Wrócę tu jeszcze.
Twoje uczynki wystawią Ci świadectwo człowieczeństwa
,a teraz dostrzegam milutka istotkę o wrażliwej
duszy:)Pozdrawiam
Jesteś człowiekiem, z pewnością Wartościowym!
Pozdrawiam serdecznie:)
podoba mi się nic do dać nic ując ;)) pozdrawiam
,, Kim ja jestem wobec Ciebie,
wobec Ciebie Wszechmocnego?
Który byłeś, który jesteś,
który stworzył świat z niczego?
Który dzierżysz w swojej dłoni,
każdą chwilę mego życia?
Który szukasz mnie gdy błądzę,
który widzisz mnie z ukrycia? ,,
Spokojnej nocy!
Jestem tym czy mnie stworzyles Boze...pozdrawiam
Gdyby te rozważania napisała Ewa K. to pomyślałabym -
racja :)
Obstawiam że kobietą, chociaż w dzisiejszych
czasach... :-) :-) :-) Miłego...
na pewno jesteś człowiekiem :)
Ciekawy wiersz. Trafne sformułowanie osobowości.
Dobrze to ujęłaś. Pozdrawiam:)
Kim jestem - oto jest pytanie.
Jesteś nie tylko... istotą z uczuciami,ale też osobą z
zasadami..pozdrawiam.