kim jestes czlowieku?
czlowiek? to brzmi dumnie?! kiedys pewnie tak ale czy teraz rowniez?
Szukam cie wszedzie
Z pochodnia krocze po sciezkach zycia by
cie spotkac
Powracam na karty historii
Slyszalam o tobie wiele razy
Jako o jedynym- wybranym...
O wielu...
O nedzniku...
Medrcy...
Wladcy...
O tych co oddali zycie
I o nikczemnikach
Zdrajcach...
Mordercach...
Na stronach powiesci twe losy sledzilam
Zawstydzona...
Zauroczona...
Zagniewana...
I szukam cie wciaz
Bo nie wiem kim jestes
Kim sie teraz stales
Do czego dazysz
I czego pragniesz
Czlowieku...!
Z pochodnia cie wciaz szukam
Czlowieku...!
kim jestes czlowieku naszego wieku?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.