Kim właściwie jesteś?
Czasami tak trudno zrozumieć...
Pamiętam pierwszą rozmowę
Nie była twarzą w twarz
Wciąż czekałam, co powie
Istniało wiele możliwości i szans
Rozmowy były codziennie
Rozumieliśmy się doskonale
Poważnie i śmiesznie
Kłamstwa wcale
Po kilku miesiącach
Na tyle zaufałam
Myślałam o nowych krokach
I z nim się spotkałam
Było tak jak zawsze
Zawsze? Wcześniej tego nie było
Mówić jednak tak dusza każe
By serce z nieporadności wyło
Wciąż siebie nie rozumiałam
Stwierdzić, określić
Co to jest nie umiałam
I za to chciałam się zemścić
Ty także nie wiedziałeś
Kim dla Ciebie jestem
Przez co często się wahałeś
Między ziemią a niebem
Choć minął rok
Kontakt słaby, ale jest
Nadal masz duszę mą
A ja żyję z jej reszt
Kim ty właściwie jesteś
Przyjacielem, kochankiem
Tylko to chcę wiedzieć
Komentarze (4)
Niom Niom super Werka pozdroś:)
Nie każda znajomość w miłość się przerodzi,a czasem
zapału i na przyjaźń za mało. Ładnie napisany wiersz,
choć smutny i pełen wątpliwości.
bardzo ładny wiersz.pozdrawiam.
w ten sposób zawarte "przyjaźnie - miłosci" rzadko
wytrzymują próbę czasu ale gdy juz się tak zdarzy....
plus