Kłamstwa natury

Kolorem nadziei leczymy świat,
co w sercu, jak w ogniu drzemie.
Co każdego z nas, jak siebie zna,
rzuca prostoty twardym kamieniem.

Kogo chcemy oszukać, że my
kochamy, że potrafimy wybaczać,
że tylko wierzymy w swe sny.
Czy z tego powodu wolno płakać?

Kolory nocy, kolory dnia
oplatają nas swym blaskiem,
czy to miłość, czy tylko strach?
Niech zdejmą z twarzy maskę.

Niech powiedzą, że to sen,
niech nie rozdzielają nas.
Kiedy wstanie nowy dzień,
niech odejdzie w wieczny czas

autor

anastazja5000

Dodano: 2006-06-30 18:37:07

Ten wiersz przeczytano 693 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie