Klątwa upadłych

Regata na drewnianym stoliku głos lektora pełza za meblościankę pod łóżko fotel
a ja we wgłębieniu przenika we mnie i nachodzi na siebie ściera światy
a ja gdzieś pośrodku dwóch planet
staram się nim nie przeszkadzać


zrozumiałem to pierwszy raz kiedy sięgnąłem ponad to chwilę później telewizor przestał odpowiadać w promieniach słońca obłąkane życie i strach zbolałe twarze otwierają oczy
na krwawy burdel i zapraszają śmierć


obudziłem się bardziej dorosły
witryny i wystawy utożsamiły się z próżnią
zaledwie chwilę po tym gdy osiągnie już wszystko pot zalepia oczy spoglądam na dłonie nocą obce języki przepełniają mnie nieznanym strachem


odgłosy ulic kryły się w każdej ze ścian jak człowiek może być tak nieszczęśliwy kiedy zanurza się w głąb w pewnym stopniu byłem protoplastą pierwszy raz wybiegłem
przez zamknięte szklane drzwi

straciłem pamięć
z tej okazji pierwszego czerwca ważyli ludzkie mięso

autor

wiatr z północy

Napisany: 2020-06-08 Dodano: 2020-06-08 17:49:20

Ten wiersz przeczytano 1540 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie