wyobraźni nie ma

wyobraźni nie ma
są tylko myśli, wspomnienia
od zarania do spełnienia...
to co skrywa się w twej głowie - już było
to co własnie napisałem
kiedyś kamienie zdobiło
i choć dłutem mocno wyżłobione
z kamienia na kamień mozolnie przenoszone
przepadło w wodzie, w lawie, w ziemi
wsród wulkanów, rzek lub innych kamieni
umarło w obłokach chmur jak każdy człowiek
lub w promieniach słońca nie odsłania już swych powiek

jednak gdzie znika ta idea
dokąd zmierza po umyciu z papirusu
lub śmierci wlaściciela?
ty umarłeś, a ona ciągle żyjac
lata w przestworzach, wędruje
w wiek i madrość tylko tyjąc
zapomniała już o swym panie i stwórcy
aż mijają lata, wieki, tysiąclecia
wszystko co znane i kochane
w wieczności spadło przepaść
a ona znajduje nową ofiarę
i nawiedza ją nie potrafiąc przestać

2010-2011

autor

Raf7

Dodano: 2013-01-20 06:45:44

Ten wiersz przeczytano 649 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie