Klęcząc

Uginam kolana po raz kolejny
Z hukiem uderzam o zimną i twardą posadzkę
Patrzę Ci prosto w oczy.
Tylko przez chwilę
Dłużej nie umiem – ogarnia mnie wstyd
Milczę bo cóż mam Ci powiedzie?
Przepraszam? Siedemdziesiąty siódmy raz?

Codziennie widzę, jak zmagasz się
Z moimi wszystkim przeciwnościami
Jak obdarowujesz mnie pięknem tego świata
A po wielu niepowodzeniach i upadkach
Przytulasz do Siebie

Kochasz.

A ja znów przybijam Cię
Do Krzyża
Moją niewiernością

autor

Stephanie D.

Napisany: 2008-03-31 Dodano: 2008-03-31 14:32:57

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie