Klepsydra
Piotr Reguła
„Klepsydra”
Odmierza się czas
Piasek już prawie się przesypał
A my wciąż w tym samym miejscu
W tym samym czasie
Choć czas płynie w dół niczym rzeka
Świat nasz płaczę się pod stopami
Miesza się paradoksalnie z fikcja
Irracjonalne sny
Których nikt nie jest w stanie pojąć
Opanowały nasze dusze
Nasze umysły
W tym racjonalnym świecie
Chłoną każdą krople życia
Niczym gąbka wodę
Ludzi porównujemy do budzików
A nasze życie do snu
Trzeba schować budzik
Aby dobrze się wyspać
18 lipiec 2005
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.