Kłótnia
Gwiazdom, dlatego że świecą
Gwiazdy z Księżycem się pokłóciły,
Że swoim blaskiem je przesłania,
Że on jest tutaj najważniejszy,
A one nie mają nic do gadania.
-Nieprawda ! –krzyczą i protestują
-Księżyc po niebie tylko wędruje.
A każda z gwiazdek, ta najmniejsza
Wędrowcom nocą drogę wskazuje.-
Burzy się cały gwiezdny zwierzyniec,
Na to że Księżyc tak nos zadziera.
To przecież one są najważniejsze,
Skoro się w podróż ktoś wybiera.
Burzy się Mała Niedźwiedzica,
A zaraz za nią Krzyż Południa.
Bez nich nie byłoby wiadomo,
Gdzie strona wschodnia i zachodnia.
Zbuntowały się gwiazdozbiory,
Na to Księżyca wychwalanie.
Niechaj tylko dzień się obudzi,
To mu dopiero się dostanie.
autor
Nalka31
Dodano: 2008-07-29 00:21:15
Ten wiersz przeczytano 874 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Zgadzam się, że wiersz powinien być sylebotoniczny,
niemniej jednak plastycznie jest doskonały i akcja
prowadzona sprawnie zachęca do czytania.
"Niech tylko dzień się ze snu zbudzi,
To mu dopiero się dostanie" gwiazdki również będą
niemal niewidocznie w promieniach Słońca (nie ważne
czy jestem szczególnie wartościowy i nie zniosę
sytuacji, kiedy wielbią kogoś równie zwyczajnego jak
ja?). Czy Mały Książę powinien oswoić wszystkie
istniejące róże? ---- W tym przypadku utrzymałbym
stałą liczbę sylab w wersach.