Klucznik..

.. otwierajmy drzwi ... ... za nimi ....

Klucznik

z pękiem w dłoni

ważących
mało i więcej ,
w dotarciu do nich
doznań ...

zdobytych
łzą nieotartą
z policzka
losu

dawanych
z promieniem uśmiechu
wspomnień ,
niedokończonych historii
uczuć i namiętności ,
zasklepionych
w żalu tego świata

tajemnic akordów
rozchodzących się
wielokrotnym echem ,
wśród nierozumiejących słuchaczy

zakończeń bólu
pokonanych serc ,
w głuchym
impecie upadku
spotkań
odrzuconych myśli

zakopywanych
w zachwaszczonym ogrodzie ,
z którego powracamy
czasem ...
z uchwyconym
różanym zapachem

trzymając w dłoniach
nasz
początek poszukiwania .

I wtedy ...
otwieramy kolejne
drzwi
niby nic
nieznaczącym ,
w dłoniach trzymanym
kluczem

w pęku kluczy ...

Klucznik ...sam będący kluczem...

autor

Zamyślona7

Napisany: 2017-08-20 Dodano: 2017-08-20 09:38:29

Ten wiersz przeczytano 1024 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie