Ko ko – cud

czubatka lokowana z wiejskiej zagrody
miksuje pióra przez wiatry stargane
wykwit piękności z dziubastą buźką
kręci piruet podwórko upstrzone

a do tego strojne na czubie pędzelki
żywa czerwień korali w grzebieniu
coś z sowy płowej lub szyszki jodłowej
drapieżne tipsy i oko w półcieniu

oczy ma ciemne i krew czarną dziką
w sukni strzępiastej od wiatru w polu
na piersi duma i krótkie nogi
i tłusta rosówka w pazernym wolu

tańczy w haremie u swego pana
tren spływa z grzędy i prosto staje
aż kogut w puszystym tyle
maleńkiej dziurki w fabryczce jajek

a szef haremu eunuch do zupy
patrzy na gęsi pazernym okiem
i w tajemnicy przed gospodarzem
skoczył na kaczkę narciarskim skokiem

J.G.
2018.02.28


Wiersz przekształcony na; anadiploza_anaklaza

Czubatka lokowana z wiejskiej zagrody
miksuje pióra przez wiatr lokowane,
kręci koguta wykwit piękności
gdy piruety kręci szalone.

Oczy ma ciemne i krew w niej dzika,
dzika za przodka zapewne miała,
na piersi duma, choć krótkie nogi,
tłusta rosówka w pazernym wolu.

Tańczy w haremie swojego pana
tren spływa z grzędy i prosto staje
a kogut pieje w pierzastym tyle,
tyle radości w fabryczce jajek.

Aż biały gąsior eunuch do zupy
patrzy na ptactwo pazernym okiem,
okiem nim będzie w tłustym rosole,
skoczy na kaczkę narciarskim skokiem.

On i ona, toczą oboje
O boje oboje, bo toną
Ona twierdzi, że jego to wina
on jej na to, że za dużo napiła się wina
i go teraz niesłusznie obwinia.
J.G.
2018.02.28

autor

jadgrad

Napisany: 2018-03-02 Dodano: 2018-03-02 11:19:51

Ten wiersz przeczytano 946 razy

Oddanych głosów: 98

Rodzaj Bez rymów Klimat Ironiczny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie