kobieca cisza
kobieca cisza
czy ją słyszy?
ależ słyszy,
cisza krzyczy na pokojach
i na jego rękach naga,
wciąż w stokrotki jest ubrana
woń rozsiewa dookoła.
to kobieta,
czy stokrotka?
on już nie wie,
może łąka,
nie - kobieta.
tak ten zapach rozaniela,
zmysły burzy i podnieca.
to przygasa, to znów iskrzy,
cały potem jest już zlany.
przez jej zapach,
zmysłem tkany.
Elena Bo
autor
Elena Bo
Dodano: 2015-06-20 10:14:02
Ten wiersz przeczytano 4058 razy
Oddanych głosów: 59
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (117)
Ach jaki śliczny wierszyk poprzetykany zapachem
"eros":):)
Bardzo ładnie! Pozdrawiam!
/cały potem jest już zlany.
ten jej zapach,/
Elenka, obniż albo wielką literą, bo wyszedł zapach
potem zalany? bym Ci powycinała te /czy, czy, czy, to,
to/, ale siem boję:)
Świetny erotyk:)
Ładnie:)
Ładnie, Elena!
*ze zmysłów :)
a najlepiej gdy po żniwach,
w stóg się rzuci: goła,bosa.
Ten aromat przyciągnie wszystkich,
każdy z nich zgrywa Herosa.
Pozdrawiam serdecznie
Pięknie wyszło!:))
Zastanawiam się, czy końcówka nie czytałaby się lepiej
tak:
"jej zapach
ze zmysłów tkany"?
Zawrót głowy i ten zapach utkany ze zmysłów-pięknie...
bardzo ładny wiersz, pozdrawiam:)
Eleno BRAWO :))
Ładnie Eleno. Końcówka super. Miłego:-) :-)
Pobudza zmysły :)