Kochać...

Kochać...
umieć odgadnąć zaklęte wnętrze orzecha,
godzinami wpatrywać się w artystyczny kiść dębu...
i widzieć w nim swiat zza drugiej strony lustra,

Kochać...
rozjaśniać uśmiechem duszę pełną mieczy..
i łapać wciąż za rękę beznamiętne emocje,
by ukrywać w nich znużonych siebie...

Kochać...
to umieć gasić ból codziennego krzyża,
a w duszy zamykać nagość cierpienia...

Kochać...
to ukradkiem przemycać skrawek nieba, gdy braknie dnia,

Kochać, jak to łatwo powiedzieć...
chciałbyś móc góry przenosić, rzekł z Pisma Poeta...

Ku kochającym zbyt bardzo

autor

Zielona Mrówka

Napisany: 2008-12-08 Dodano: 2008-12-10 18:45:04

Ten wiersz przeczytano 777 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie