Kochać przestać trzeba znów...
Kochać trzeba przestać znów
i płakać już nie można,
bo to co bylo już minęło,
pewnie nigdy tu nie wróci już.
Otrzeć tę ostatnią łzę
i znów uśmiechnąć się
bo po cóż o tym myśleć
po nocach o nim śnić.
Udać,że już się nie pamięta
zatrzeć ostatni ślad,
bo po cóż o tym myśleć?
Albo nie myśleć wcale już.
Nie kochac i nie marzyć,
i nie mnieć wiary w nic,
nie mieć nadziei ani wiary,
nie kochać nawet nie śnić.
Lecz kiedyś znów spotka się go,
i naraz wróci pamięć
wróci się dawne kochanie,
i znowu będze się śnić...
Znów będzie się płakać po nocach
w kieliszku topić smutek
i troski swe na barkach nieść...
i znów nie będzie można jeść...
Lecz znów zapomni się
i tak jak zawsze minie
i otrze się ostratnią łzę
i znów się uśmiechnąć trzeba się!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.