Kochanej Marcie!
Mojej ukochanej Ś.P. prababci Marcie, po której odziedziczyłam imię.
Kochana, ciałem już nieobecna,
Lecz ciągle słyszę Twój głos.
Jesteś w mym sercu, Najdroższa,
Tak obdarował mnie los.
Fizycznie nie ma Cię z nami,
Praktycznie jesteś jak cień.
W naszych wspomnieniach, Kochana,
Umilasz nam każdy dzień.
Świeć nam jak gwiazda na niebie,
Rzucając światło ma mrok.
Gdy trudy życia nas zmogą,
Oświetlaj nam każdy krok.
Pogodna, silna, uczuciowa;
Tak nas uczyłaś żyć,
Choć tęskno nam bardzo za Tobą,
Masz w niebie szczęśliwą być.
Komentarze (2)
ładnie, podoba mi się
To prawda że fizycznie nie ma z nami tych , którzy już
odeszli ale w sercach pozostaną. Wiersz ładnie
napisany.