Kochany
nazywasz mnie motylkiem siedzącym na
kwiatku
sennym marzeniem każdego poranku
wielkim swoim szczęściem i zwierciadłem
duszy
swoją kroplą wody,która skałę kruszy
będę twoim światem tak pełnym czułości
trzymaj mnie przy sercu,szeptaj o
miłości
nie myśl już o smutkach,zapomnij o
przeszłości
wyjdź z własnego cienia,dosyć samotności
autor
weronika_kb
Dodano: 2005-08-13 17:44:54
Ten wiersz przeczytano 478 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.