Kolejny raz

Kolejny raz dopada
mój umysł i mnie
to uczucie bezsilności…
Bezsilności wobec świata,
siebie i ludzi, którym
nie można pomóc w
żaden sposób…
Dlaczego… i jak?
Jak można pomóc drugiej
zbłąkanej duszy, skoro
nie potrafię ukoić własnej
duszy pogrążonej w smutku
i żalu…
A może ten bezsens, bezsilność,
„beznadziejność”
wobec świata to znak dla nas…
Wołanie o lepsze życie dla nas
i innych ludzi i ich dusz
zabłąkanych w tym świecie…

autor

Nieszczęśliwy*

Napisany: 2006-03-12 Dodano: 2006-03-12 18:12:02

Ten wiersz przeczytano 400 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie