Kołobrzeg

Przesypywały się przez oczy
nie dalej niż wczoraj
tony ziaren piasku
od śpiącego starca

kataryniarz we fraku
z wybrakowanym cylindrem
i krawatem czerwonym
rozcinał serce każdą z białych nut

A światła z oddali
za murem z kamienia
tłumione przez fale słonych łez
nie rozjaśniały drogi

Wiatr pieścił usta zapachem i głosem
zamykał oczy na prośbę melodii
a sny, co okrzepły w idylli
nie powracały już

I Ty tak daleko, na wyciągnięcie dłoni
z obietnicą blasku i raju
za tymi światłami, opleciony nocą
znikłeś pomiędzy nutami

autor

meditatio

Napisany: 2009-11-10 Dodano: 2009-11-26 15:41:14

Ten wiersz przeczytano 652 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie