KOLORY ŻYCIA

Tyle barw jest w twoim uśmiechu,
każde słowo ciepłe,jak promyk słońca.
Dotyk delikatniejszy od puchu.
W oczach błękit,który zaczarował moje życie.
Na ustach ten smak,
o zapomnienie jego nie proś,
to byłoby nieuczciwe.
Nie dajesz,więc zabrać nie pozwolę.
Tak bardzo pragnęłam byś stał się jawą.
Lecz ty uciekłeś niepostrzeżenie,
trzask drzwi obudził obłudę.
Słowa pocieszenia-nie chcę ich słyszeć,
nie masz wiele na usprawiedliwienie...

Postanowiłam dzisiaj,że będę się uśmiechać-
-do samej siebie,do świata i ludzi.
Nie zaufam aniołowi,który zwodzi,by duszę zabrać.
Zresztą-aniołów nie ma!
Snem byłeś,a może to ja zbyt zapatrzona
w błękit twych oczu źle widziałam?
Zasłuchana w bicie,które nie z serca płynęło-
-to stary zegar mierzył dni.
Ostatnie godziny wystukiwał-stanął nagle,
a ja nie zrozumiałam co chciał powiedzieć.
Teraz już wiem-wyznaczał koniec,
bo szczęście nie trwa wiecznie...
Nie mam już zegarów,wstaję nie szukając wczoraj.

autor

nofly

Napisany: 2008-11-13 Dodano: 2008-11-14 05:25:48

Ten wiersz przeczytano 739 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie