oparta o chmury...

leżę oparta o ziemię
a chmury tak szybko pędzą
jak by goniły uczucia
prędzej poruszają się
moje myśli dla Ciebie
chłodny wiatr przypomniał
mi, że jest zima
a szyba z naciekiem
lodu stała się
oknem mojej trumny
bo już wiem, że nigdy
nic nie pozwoli
usiąść mi na przeciwko Ciebie
i marzyć...
a chmury dalej gonią uczucia
a wiatr jest mocniejszy

teraz możesz powiedzieć, że to jest pesymistyczne ale ja to napisałam w pierwszą noc lutego

autor

Jaskółka

Napisany: 2005-02-01 Dodano: 2005-02-21 23:22:16

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 170

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie