Koma
Nie czuję już zimna
stąpając po śniegu
Tylko tutaj lodowate łzy
otulają moje stopy
Ciemne korony
kontrastują z bielą chłodu
na odnalezionej w pamięci
polanie déjà vu
Spękane niebo
rodzi deszcz ognia
Oczarowany nie chcę uciekać
przed pięknem płomyków
Znikają w szarości
migoczące obrazy potworów
i mechaniczne macki
znienawidzonej wiedźmy
Zaszczuty na jawie
odchodzę w nierzeczywistość
objęty ramionami istot
nie z tego świata...
"Diabeł nie śpi z byle kim...":)
autor
Adam Cray
Dodano: 2005-08-30 23:00:28
Ten wiersz przeczytano 646 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.