Komornik

Ej Ty !
Człowieku bez duszy
Zduszoną monopolem życia
W dobrobycie szpon chwycony pazurem
Tkwisz po uszy
W nieładzie ogarniętych myśli
I nowy wyciskasz sok z cytryny
Kwasotą zarażasz świat
Co pięknie zakwita różami
Głos portfela, idol na ścianie
Towarzysz skoszonych róż
Ciąć
Ściąć
Piła w ruch, bankomat
Wypłaca wirusy
Mniejsze zło ... powiadasz
Tolerancyjny ukłon dłoni
W stronę własnej kieszeni
Co tam łza, sumienie
Przecież to praca, jak inna

...tylko że zbyteczna, szkodliwa
nieedukacyjna

...oczywiście nie wszyscy są tacy...

autor

Gaudium cum pace

Napisany: 2007-04-19 Dodano: 2007-04-19 07:53:37

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie