Komu jak komu
ale tobie wietrze mogę z czystym
sumieniem
powierzyć słowa wypowiadane po próżnicy,
niczym bumerang powracają,
niewiarygodne,
bez zdrowego rozsądku, niepoparte
czynem.
Rozpraw się z nimi!
Następnym razem nie rzucaj na jałową
glebę,
bo znów odrosną, trudnym do
wykorzenienia
zielskiem, sprawiając ból, ranią czyjeś
serce.
Zakłamane, stają się przyczyną
nieszczęść.
autor
_wena_
Dodano: 2015-06-22 13:12:19
Ten wiersz przeczytano 3986 razy
Oddanych głosów: 85
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (116)
Dziękuję Xeniu za wgląd do wierszyka :)
Dobry wiersz + pozdrawiam serdecznie, miłego dnia.
Halinko, rzucanie słów na wiatr można odebrać jako nie
dotrzymanie danego słowa lub danej obietnicy. Dziękuję
za przeczytanie i ciekawy komentarz :)
Słowa rzucone na wiatr, rzekomo nie szkodzą...ale
żłośliwość losu zmienna jest, hak wiejący wiatr...
pozdrawiam, mój plusik zostawiam...choć wiersz
wcześniej publikowany, ale wart czytania.
Witaj kochana Weno!
zgadzam się...
milutkiej niedzieli:)
BALUNA, to się wie :)
Rozpraw sie z nimi ...
Masz rację.. mogą wyrosnąć te chwasty nie znają co to
ból i zranione serce . Pozdrawiam Waldi
jana.pl, dziękuję :) To sprawa gustu, a o nim ponoć
nie dyskutuje się. Nie aspiruję do bycia poetką ale
czasem /a powiem to nieskromnie/ udaje mi się napisać
coś sensownego. Pozdrawiam :)
Z Twoich osiągnięć wybrałam ten wiersz za mądrość i
trafność obserwacji. To jest to.
Beatko, dziękuję za wgląd do wiersza i ciekawy
komentarz, serdecznie pozdrawiam :)
Tak, myślę że słowa powinny być przemyślane albo
przemilczane gdy wymagają jeszcze przemyślenia.
Świetnie napisana refleksja.
Pozdrawiam Weno:)
Polisia i Dorotko, dzięki za wgląd do wiersza :))))
bardzo, bardzo trafne słowa, jestem pod wrażeniem,
brawo :-)
Słowa wiatrem gnane..))