Komu jak komu
ale tobie wietrze mogę z czystym
sumieniem
powierzyć słowa wypowiadane po próżnicy,
niczym bumerang powracają,
niewiarygodne,
bez zdrowego rozsądku, niepoparte
czynem.
Rozpraw się z nimi!
Następnym razem nie rzucaj na jałową
glebę,
bo znów odrosną, trudnym do
wykorzenienia
zielskiem, sprawiając ból, ranią czyjeś
serce.
Zakłamane, stają się przyczyną
nieszczęść.
autor
_wena_
Dodano: 2015-06-22 13:12:19
Ten wiersz przeczytano 3983 razy
Oddanych głosów: 85
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (116)
Ciekawie, poetycko, refleksyjnie, pozdrawiam:)
Mocny, dopracowany przekaz. Bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam
Ponosimy odpowiedzialność za każde wypowiedziane
słowo.. Bardzo mądra refleksja. Pozdrawiam serdecznie.
ooo tak prawda poetycko namalowana :)
słowa na wiatr rzucane? ale może tym razem będzie
inaczej... pozdrawiam:)
Ciekawy życiowy,często ludzie rzucają słowa na
wiatr:)
Pozdrawiam Ciebie cieplutko weno
warto rozmawiać :)
dobra refleksja... nie rzucaj na glebę....słowa a mogą
zranić zniszczyć komuś życie....
pozdrawiam Wandeczko:-)
Słów nie rzuca się na wiatr.
Dobre- nie rzucaj na glebę, to mi się podoba:-) .
Miłego dnia wena48 :-)
Ciekawy zyciowy wiersz pozdrawiam