Komu szczęście
Spróbuj zrozumieć, że masz to wszystko,
co się po prostu nazywa szczęściem,
jeżeli zadbasz o duszy czystość,
nie będziesz pragnął niczego więcej.
Żądze - zaborczość rodzą swą siłą,
pycha zaszczytów pragnie wciąż nowych,
strach przed upadkiem, zabija miłość,
a dla człowieka stan to niezdrowy.
Patrzę, jak z życiem naszym wciąż
gorzej,
bije do głowy pieniądz i władza,
a ten co upadł podnieść się może,
ten co na szczycie, już tylko spadać.
Jeden ustawą, drugi haraczem,
dźwiga swą wartość, choć beztalencie.
Chodźmy do lasu miła, na spacer,
by się z naturą dzielić swym szczęściem.
Komentarze (52)
Daje do myślenia ta Twoja refleksja pełna mądrych rad
na to by żyć lepiej . Przyznam się bez bicia że mnie
też nieraz pogoń za pieniędzmi i hołdowanie
niewłaściwym wartością przeszkadza w osiągnięciu
szczęścia . Czasem dopada mnie pycha czasem znów czuję
się niedwartościowany . Trudno jest osiągnąć równowagę
.
dobre mądre przesłanie w twoim pięknym wierszu ;-)))
pozdrawiam
Bardzo ciekawy, pełen mądrych spostrzeżeń wiersz.
Bardzo mi się podoba, zwłaszcza zakończenie;-)
Piszesz mądrze i pięknie zarazem. To cenna
umiejętność. Może dlatego zawsze zaglądam tu z
przyjemnością. Tym razem wiersz zasługuje na medal.
świetny wiersz, z głęboką refleksją...spacer karacie
jest dobry na wszystko:) miłego wieczoru
Ja tak właśnie czynię;dzisiaj przeszedłem 15 km
delektując się przyrodą.Pozdrawiam Karacie.
tak sobie pomyślałem że bogacz jet lepszy w
nieszukaniu tego co ważne:) pozdrawiam
Bo daję miłość. Korekta drugiej zwrotki mojego
wierszowanego komentarza.
Bardzo lubię czytać twoje wiesze. One są po prostu
mądre i wzięte prosto z życia. Cieszę się, że masz z
kim dzielić się szczęściem.
O czystość duszy chyba zadbałem
Bo dałem miłość swoim konikom
Nie wyraziłem też także krzykiem
Żądzy uznania bo jej nie miałem.
Dałem i daję one to czują
I będę dawać wciąż coraz więcej
Chociażby miało skończyć się męką
Człowiek się zawsze w huśtawce buja.
Swoich nastrojów takie posiada
Nawet jak czasem za dużo daje
Odbiór miłości czasem ustaje
Branie przeważa o tym chcę gadać...
Pozdrawiam autora
Jurek
Mądry wiersz Karacie, lubię czytać Twoją refleksyjną
poezję. Pozdrawiam serdecznie
szczęście niejedno ma imię, dla każdego co innego
znaczy choć wartości są podobne, ale jak ktoś lubi
namiastki to mu i władza wystarcza - mi podoba sie
Twoja puenta :)
Fantastyczne, 100% prawdy. Pozdrawiam
,,bije do głowy pieniądz i władza"
i to jest wielka tragedia. Pozdrawiam.
Bardzo dobry i mądry wiersz,jak zwykle miło cię czytać
karacie.
Tak jest,że z im wyższego stołka ktoś spada,tym
boleśniejszy to upadek...
Czasem lepiej mieć mniej,a przede wszystkim nie czyimś
kosztem...
Pozdrawiam Cię serdecznie.
Miłego dnia życzę:)