Koncert

Brzmienie ciemności rozlewające się na wietrze,
Pełznące jak cienie u schyłku dnia,
Chcące pochłonąć jak najwięcej światłości,
Głos drwiący z krytyki,
Chcący opanować jak najwięcej serc istnienia,
Podobny do głosu wilka- Rozmówcy Księżyca,
Płynie w stronę nieba niczym smuga dźwięku,
Struny gitary i ich brzmienie,
Jak opętanie szaleństwem,
Które chce przygarnąć w swe ramiona,
Jak najwięcej człowieczeństwa
Które chce sprawić, by ludzie popadli
W stan zapomnienia
By dali ponieść się ekstazie zasłuchania
By byli zdolni żyć
By zrozumieli, co znaczy…
Żyć

autor

Salladin

Napisany: 2003-11-08 Dodano: 2005-10-12 16:45:32

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie