Końcówka lata

Dla R.G.J.M.

Już jesień.
Zza okna chłodem powiało,
I niestety słodkie chwile odeszły, obowiązki przypomniało.
Bo fajnie to było latem, gdy wiele twarzy się przybierało,
A pod płaszczem letnim tą jedyną chowało.
Ukryta być musiała, los jej taki...
Bo któżby to chciał oglądać maki,
W polu się tarzać , uciakać przed wiatrem i na całe gardło się drzeć,
Słodko spać na polance,
Gapić sie w niebo i trawę w ustach mleć?

Nikt takiej duszy już nie chce, niepotrzebuje.
Na co mu to gdy woli jak samochód kieruje,
Ubóstwia dusić się w tej kupie złomu i wypatrywać kolorowych światełek.
A nie szukać, przeczesywać trawę w poszukiwaniu pajęczyn, poowlekanych na nie mgiełek.
I już przyszła jesień, koniec zabawy, czas wracać.
Choć czas tak szybko leci i nie chce zawracać.
Tylko, że w myśli wciąż ten liść rudy,
Co na wodzie się kołysze -
Symbol jesiennej nudy

autor

Leandria

Napisany: 2005-08-25 Dodano: 2005-08-28 10:31:57

Ten wiersz przeczytano 601 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie