W końcu
Z tomiku: „Geometria hedonisty, czyli lepsza perspektywa…”
W końcu się pogodziłyśmy...
Powiedziałyśmy „sorry”
Tylko szkoda, że to trwało tak długo...
Aż do tej pory
Boję się myśleć źle...
Ale, może szansę mamy
Na to, żeby było tak jak kiedyś
Mam nadzieję, że się nie poddamy!
Przecież było tak fajnie...
Tak dobrze się bawiłyśmy
Ale, wątpię żeby teraz się udało...
Kiedyś inne byłyśmy!
Inne było nasze życie...
Inni przyjaciele...
Mimo to, chcę abyśmy się przyjaźniły
Przecież to tak niewiele!
Niewiele, jeśli chcemy tego obie...
Przepraszam i dziękuje
Za to, że miałam i mam przyjaciela w
tobie...
Dziękuje!
* * * *
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.