KONICZYNKA

Czterolistna koniczynka, rośnie sama pośród sióstr
Jak zaraza odtrącana, wytykana, obrażana
Gdyż jest niczym jedno z bóstw
Lecz do końca niepoznana

Listki swoje zawsze chowa
Przed ciekawskim, ludzkim wzrokiem
Piękna, magiczna, zielona królowa
Powraca na łąki wraz z ciepłym rokiem

Drży na wietrze, rosy lęka
Pani szczęścia delikatna
Lecz, już człowiek przy niej klęka
Jeden ruch, opada martwa...

Całun zgrabnie przywiązany, do liściku na kokardkę
Darowany w miłosnym geście
Słowa głoszą "Na wieczną pamiątkę
Prezent dla Ciebie, masz w swych dłoniach szczęście"...

autor

Głos z szafy

Napisany: 2004-09-04 Dodano: 2004-09-04 12:41:33

Ten wiersz przeczytano 1249 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie