Koniec sterylności

Kontynuacja wiersza "sterylność"

Spuszczam wodę,
Która wycieka z zatkanego kibla.
Myję ręce,
Przywierają do lepkiej baterii.
Stąpam po podłodze,
Ostrożnie,
Tak, by ominąć plamy syfu.
Nie będę już sprzątać.

Zasłaniam żaluzje.
Odgradzam się:
Od ostatnich promieni słonecznych.
Chroniąc przed:
Oczami,
Wścibskiego sąsiada z naprzeciwka.

Rozpuszczam włosy.
Gubię wszy.
Ściągam zeszłotygodniowe ubrania.

Czuję to.
Cuchnę.

Odkręcam kran.
Brązowa woda,
Czekająca, by się uwolnić:
Ze starych, metalowych
Rur.

Kąpie się.
Powoli.
Czerpię radość z chwili.

Zanurzam twarz, tonę.
Wyszłam z mojej sterylności.

autor

Ziti

Dodano: 2006-01-05 13:22:00

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie