Kontrast
rzut w otwarte okno obłoki
zaszalało kłębiastym widokiem
zachmurzenie w oczach
wsiąka spokój
oddzieleni z przeciwległych brzegów
z tajemnicą milczących źrenic
wybuch dźwięków
znanych tylko boli
dzieje się ciemność
na dnie szuflady
imię
zmatowiało
zastanawia się czy żyje
listy nie wysłane
aż niczyje
eutanazję wybrało
serce
co mamy z tym wspólnego?
zapytały
barwy pamięci
to tylko zdjęcie kontrastu
2009-06-25 HALUSIA
Komentarze (2)
Pięknie to brzmi "te barwy pamięci" jest w tym
natchnienie czegoś nie uchwytnego. A ja, cóż - tak
bardzo pomimo upływu lat , tęsknię. Zadaję sama sobie
pytanie, czy tak można kogoś kochać, czy to normalne?
Z serca pozdrawiam :))))
wiersz jest zbyt przesycony...jak dla mnie bardzo
bardzo ... pozdrawiam.