Kontury

tyle już zostało napisane,więc ja jak zawsze
krótko,jakby do siebie i od siebie ten wymowny super
wiersz.

Kiedy miłość odchodzi, nie zatrzymasz jej siłą.I żeby
nie wiem jak delikatnie gładzić, chuchać dmuchać na
nią to tak, jak potłuczony wazon, niewiele z niej
pozostanie.Może lepiej postarać się o nowy, silniejszy
i lepszy gatunkowo?Na tym białym obrusie, opłatek na
sianku leży, przełamiemy się i życzmy sobie
szczęśliwych i wesołych świąt Bożego
Narodzenia./dziękuję Ci za życzenia/

a ja czytam Twój wiersz jak to poetka wykonująca
najprostsze czynności jak wygładzenie obrusu ręką i
strącenie szklanego naczynia odnajduje w szkiełku
wenę:) - pogodnych Świąt - Basieńko

Okruchy pamięci,resztki wspomnień.

Piękny, metaforyczny wiersz. Bardzo szczupły w swej
wymowie ,ale naprawdę przez to niesamowicie
odczytywalny na różne sposoby. Co mówią nam te
kontury? Dają nadzieję?A może są tak ostre ,że
pogłębiają nasze złe myśli. Czy nadejdzie wschód w
naszym życiu? Myślę ,że nie powinniśmy o to pytać i
zatracać czas na myslenie. Wyzwoleniem jest ponoć
pozytywne myślenie. Daje do myslenia, bardzo dobry.
Pozdrawiam

To cale dno daje jakas nadzieje ...wschod slonca...

Wiersz mogę dopasować do różnych myśli, które kończę
wschodem słońca.

poruszony bardzo prosty temat a jednak
wywołuje niepostrzeżenie tajemnicę
otóż rozbite szkło wzbudza wyobraźnię
a może rzeczywiste widzenie
tu napisano wschód słońca
wiersz ten przemawia do refleksji czytającego
a może wokól mnie znajdują się rzeczy odrzucone
nieważne warto jeszcze raz spojrzenia

Znakomity wiersz! Super! Widzę tę scenkę prasowania i
strącenia i jednocześnie to: "zostało całe dno".
Wielka możliwość interpretacji! Super! Wiersz bardzo
mi się podoba! Gratuluję. Takiej lakoniczności i
jednocześnie możliwości wyboru odniesień dla
czytelnika sam szukam! Okazuje się, że na beju można
się nauczyć i znaleźć coś ekstra. :)

dobre -skojarzenia- od niechcenia

Dobrze że nie był to kryształ,ale szkło zawsze
pozostawia ślad szczególnie w materii miłosnej,ale nie
zawsze nie korzystne..chyba nie w tym ładnym
wierszu..powodzenia

Wiersz piękny i dający się interpretować na swój
sposób, a to mistrzostwo...

Ciekawy... Tylko, czemu życia nie da się wyprasować...

Intrygujący wiersz - wiele skojarzeń, ale ten wschód
słońca jakby przebudzenie miłości. Piękny wiersz.

hmm wiersz jest ciekawy...zastanawiający
wręcz...zawsze się coś pielęgnuje lecz gdy to
,,spada'' odkrywamy coś nowego...pozdrawiam.