Korek za długi
***
Tyle pocałunków gdzieś się
schowało
aż całe niebo wielce zadrżało
usta me pragneły twoich
twoje pragneły moich
świetlik gdzieś widział jak Cię
kochałem
i jak Cię życiu całemu zabrałem
wstawałem rano z kroplą nadziei
na pocałunek jak w tej noweli
chciałem zwierciadeł oczu twych
zasługujących na miano czczych
lecz Ty mnie nie kochałaś
życie mi zabrałaś
wpadłaś do serca jak grom z
nieba
a ja mówiłem:"tylko mi
przebacz"
nie posłuchałaś
honor zabrałaś
serce me w czasie po trochu
łamałaś
Co pozostało?
dzikie wspomnienia
które doprowadzają do serca
drżenia
czas staną w mieście w korku dość
długim
dla mnie za długim dla mnie za
długim
***
Komentarze (2)
Bardzo ciekawy i interesujący wiersz
Wspomnienia pozostają na zawszę i często tylko one
potrafią trzymać przy życiu. Istnieje jedna zasada :
Chcąc nie chcąc trzeba się podnieść i iść dalej...