W koronkowej czerni...

Tym, którym czasem zdarza się nocą postać przy oknie...

W koronkowej czerni ciszy
Wiatr na lutni smutno gra
Nikt go teraz nie usłyszy
Może tylko siwa mgła

Może księżyc srebrnolicy
Zanim w chmurach schowa twarz
Blask latarni przy ulicy
Zanim zgasi je nadejście dnia

Pohuk napuszonej sowy
Przyczajonej gdzieś wśród drzew
Może lisa ogon płowy
Jeśli tędy właśnie szedł

W koronkowej czerni nocy
Ktoś przy oknie spędza czas
Pijąc sok wytęża oczy
Bo samotnie nie chce spać...

autor

taki_1

Napisany: 2007-03-12 Dodano: 2007-03-12 08:21:44

Ten wiersz przeczytano 449 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie