Kościelnie

Dla każdego kto wierzy...

Woń tytonu mgielna
Ostanie miejca na końcu

Pajęczyna nad głową
Zakurzone ławki, wybite okna
i promyk mętnego dnia

Złotem i marmurem
Anioł upadły i krzyż zgnity
Martwy kapłan i chór bez ust
Tekturowy stół i chleb... żywy
Publiczność klaszcze głucho
Halucynogenne żarcie w kielichu

Krzyż... Jeden krzyż

Trwać przy wyznawcach
zaćmionych
Śpiew kruka niesie echo

Przez drzwi zpróchniałe
szczur wpełzł
zęby wcisnął, podziobał
co znalazł Runął wzorowy
starzec, padł każdy kamień

A ja niemo krzyczę:
"Idźcie w pokoju Chrystusa!!"

Bo czym jest wiara? Dziś już mi spróchniała... Chyba

autor

taciak

Dodano: 2006-11-20 20:52:45

Ten wiersz przeczytano 627 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie