Kraj mojego świata

Fale kołyszą uśmiechem i tęsknotą bez wyrazu
Statkiem po jeziorze i sercem jak duszy echem
Wszystko za mgłą na oczach rozpiętą
Gdzieś w oddali bliżej niż się zdaje
Wszystko pusty śmiech,
Słowa wybrzmiałe niewypowiedziane …
Bez sił patrzę na jutrzejszy kraj mojego świata
Na horyzont czerwienią zasnuty
Słońce w żalu zachodzące
Bez sił, bez radości, beze mnie.

autor

Szczensciarz

Napisany: 2007-09-07 Dodano: 2007-09-07 16:49:52

Ten wiersz przeczytano 609 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie