Krew

Zatracam się w bezmiarze cudownego bólu
Dotykam jego niewidocznych granic-
Czuję je pod palcami

Po ciele spływa czerwona, lepka i ciepła ciecz
Obejmuje szyję, ramiona, dłonie
Ogrzewa oziębłą skórę
I przyjemnie, delikatnie usypia czujność
Tak potrzebną w tej chwili

Karmazynowa posoka
Powoli zajmuje coraz większą powierzchnię ciała-
Jednak nie na długo...
Już za moment znika w Jego ustach
I jeszcze bardziej Go rozgrzewa,
By napawał się jej smakiem i zapachem

Zatracamy się oboje w cudownym uczuciu łączącym
Ból,
Przyjemność,
Ciepło
I namiętność

Ile i co jeszcze potrafi zdziałać
Krew...?

autor

Dziewczyna Szamana

Dodano: 2005-05-09 15:45:25

Ten wiersz przeczytano 779 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie