Król Artur wielki

Królu Arturze coś zasnął na murze
Stół się połamał, nogi swe złamał
Po turecku będziem siedzieć, tak Król racz był powiedzieć
Tak tylko że będziemy siedzieć przy kwadratowym stole
Kwadrat? No to atak!
I tak Artur przez stół kwadratowy zaatakował pokój stołowy
Ściany się buntowały, rozlewu tynku nie chciały
Okno wrzasnęło szybko; kopytko, kopytko!
Bo na stole kwadratowym obiat stał już gotowy.
Artur zostawił tynkowanie, zajął się faszerowaniem
najedzony, umorusany Król nie czepiał się już ściany
Stół w spokoju zostawił, czkawki się nabawił
I że brzuch go rozbolał, pójść spać wolał
Artur Król wielki zasnął trzymając się przy murze belki.

autor

Skowronek porannego deszczu

Dodano: 2006-05-08 21:53:45

Ten wiersz przeczytano 5990 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie