Królowa
Łączyć wolisz niż dzielić.
By nie czuć się jak wyrzutek.
Zawsze razem dzielić smutek,
razem zawsze się weselić.
Kilometry, mile, czy dwa kroki.
Nieważne jaka odległość dzieli.
Straceni, co bez Ciebie żyć mieli,
dla nich zawsze za wysokie progi.
Radości dostarcza jedna chwila.
Czas biegnie, sam go nie zatrzymasz.
Przyjaciel za nim pogoń umila.
Trwaj wieki, byśmy mogli czuć się
zdrowo.
Przyjaźni, wszystko Tobie zawdzięczamy.
Przyjaźni, nasza królowo.
Komentarze (2)
Bardzo prawdziwy, zyciowy wiersz. Nie ma zycia, nie ma
milosci bez przyjazni. Pieknie.
tak, tak, tak... Po prostu ! :-)