Kroniki Sybilli-20-Uniwersum X

rozdział 20

Potężne wrota sanktuarium otworzyły się z wielkim hukiem. Sybilla zajrzała w głąb , lecz prócz ciemności nie widziała nic. Zatrzymała się tuż przy samym progu, nasłuchując zbliżające się do niej głosy. Po chwili, z mroku wyłoniły się sylwetki kapłanek.Były to entu.Można je było rozpoznać po czarnych, skromnych peplos spiętymi fibulami z brązu. Naditu natomiast, wyróżniały się znacząco.Z reguły przyodziane w białe peplos i złote fibule wzbudzały podziw. Teraz trzy młode entu, zatrzymały się tuż przed nią.

-Pani,do świętego miejsca należy wejść boso - usłyszała głos jednej z kapłanek. Chwilę się zawahała, lecz uczyniła to, co należało. Patrzyła na te młode kobiety i wiedziała, że w chwili, kiedy przekroczy próg Gwiezdnego Domu, wszystko się zmieni, stanie się Isztar, Gwiezdnym Dzieckiem i żadna siła nie powstrzyma jej gniewu.

Stała teraz boso, tak jak tysiące lat temu w Uruk, ale potężniejsza i bardziej nieprzewidywalna. Podniosła stopę i przekroczyła próg. Gdy tylko ją postawiła zatrzęsło budowlą. Spłoszone kapłanki zeszły jej z drogi, uciekając w ciemność. Druga stopa i to samo, lecz tym razem wstrząs był silniejszy.Wrota z ogromnym impetem zamknęły się za nią i nastała ciemność. Po chwili, ciało Sybilli zaczęło pulsować złotym kolorem, a oczy jarzyć żywym ogniem. Zrzuciła z siebie peplos i naga ruszyła w kierunku centralnego punktu świątyni. Oto nadeszła Isztar.

Kapłanki, które wcześniej czmychły, teraz wróciły zainteresowane tym co się dzieje.

- Na bogów, to Gwiezdne Dziecko - wyszeptała jedna z nich. Po chwili przed Isztar pojawiła się nowa arcykapłanka.

- Na kolana śmiertelniczko - z ust bogini dał się słyszeć nienaturalny głos. Jednak kapłanka stała jak sparaliżowana.Nagle, jakaś niewidzialna siła szarpnęła jej ciałem i rzuciła do stóp bogini. Arcykapłanka przestraszona zaczęła szlochać.

- Pani, wybacz jej , jest młoda i dopiero zaczęła służbę jako najwyższa kapłanka - odezwała się nagle , jedna z starszych kobiet. Bogini spojrzała w jej kierunku.

- Dzieciobójczyni - wysyczała Isztar.

- Pani, nie czyniłam nic wbrew prawu, wykonywałam pokornie twa wolę... - nie zdążyła dokończyć bo złapała się za gardło i dusząc upadła na marmur.

- Czy wy ludzie naprawdę wierzycie, że pochwalam śmierć niewinnych istot ? - głos bogini zagrzmiał niczym burza.Rozejrzała się po świątyni i grzmiała dalej - Gdzie nie spojrzę, złoto, srebro,marmury, przepych godny bogów i królów, a ty niszczyłaś życie , które mogłaś godnie wychować.

Staruszka leżała ciężko oddychając. Isztar podeszła bliżej czegoś co już dobrze znała. Basen z czarną, gęstą cieczą. Brakowało jednak jednego najważniejszego elementu. Wrót Niebios.

- Co tu uczyniono ? - zapytała rozgniewana bogini, jej ciało wręcz raziło blaskiem.

- Pani - odezwała się ponownie staruszka - Za czasów króla Baliana , Wrota Niebios zostały przeniesione w nieznane miejsce, na dalekie południe , na kraniec pustyni.

Isztar już nie słuchała. Podeszła do basenu i zaczęła się w nim powoli zanurzać, aż całkiem znikła.

autor

Assassin Fox

Napisany: 2018-04-24 Dodano: 2018-04-24 10:19:49

Ten wiersz przeczytano 1535 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bajka Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie