Kropelko 47
tęsknota
za miłością niespełnioną
jest uzasadniona
jedna kropelka
ma smak miodu
zwiędły kwiat
muśnięty
odrobiną czułości
ożyje
miłość jest potęgą
nie tylko góry przenosi
wyzwala
burze
wznieca ogień
buduje
marzenia
nigdy nie umiera
z tęsknoty
gdzie takiej szukać
może
na rozgrzanych
piaskach pustyni
by nie zostać
ograbionym z godności
poniewieranym
stłamszonym
miłości odezwij się
nim usnę samotny
Autor Waldi
Komentarze (17)
Ładnie, z dedykacją dla Kazi.
Ładnie do Kropelki,
a co do samotności, Autorowi ona nie grozi przy żonie
Jadzi:)
Dobranoc:)