Krople deszczu

Krople deszczu smutek z twarzy zmyły,
W zwykły wtorek, jeszcze letni dzień,
Słowa lubej duszę otuliły,
Odsunęły czarnych myśli cień.

W takich chwilach wszystko mnie wynosi,
Ponad szarość betonowych ścian,
Marzeniami do drogiej przenosi,
Knuję w głowie mój przewrotny plan.

Więc porywam ją fantazją myśli,
Ponad prozę codziennego dnia,
Do krainy co się czasem przyśni,
Gdzie nie zazna już od życia zła.

Gdzie możemy razem w strugach deszczu,
Spacerować mimo aury złej,
I spragnieni namiętności dreszczu,
Byśmy mogli ulżyć doli swej.

Skryci dwoje w czaszy parasola,
Dzieląc ciepłem się wzajemnie ciał,
W naszych sercach za pomocą deszczu
Czar miłości sam Kupidyn siał.

Choć to plan jedynie mój przewrotny,
Który tylko w swoich myślach mam,
W strugach deszczu nie stanę markotny,
Pośród kropel już nie będę sam.

autor

mroźny

Napisany: 2007-09-18 Dodano: 2008-07-12 02:31:38

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie