krótka historia
https://youtu.be/2ZQS7INPDP4
nie wiem co pisać
nie wiem co myśleć
ludzie kochają czułe słowa wypowiadają
potem znikają
cudowne chwile spędzane razem
odrzucają bo rozsądek im tak każe
naprawdę kochali czy tylko udawali
uciekali od ludzi z którymi mieszkali
bali się ich dotyku zbliżenia
mówili że są obcy
bez znaczenia
po czasie wrócili
do świata w którym już byli
bojąc sie zmian
wszystko przekreślili
minęła niechęć do kochania
wspólnego spania
oddawania swojego ciała
ten świat nie jest dla mnie
nie ma w nim prawdy
uczucie przegrało ze standardem życia
wzajemnej zależności
bezproblemowej przyszłości
nie potrafię zrozumieć takiej miłości
Komentarze (5)
Tak przeważnie właśnie jest...
zajrzałam z ciekawości, przeczytałam i nie
żałuję...zasłużony plusik zostawiam
Interesująca historia
Za Tadeuszem.
rozsądek... ka(ż)e
Usmiechu życzę:)
Skąd tyle pesymizmu i goryczy
w tekście wiersza. Jak sądzę
jesteś człowiekiem młodym,
a życie, choć kręte są jego
ścieżki, może być także
piękne. Wszystko przecież przed
Tobą.
Miłego dnia i więcej optymizmu:}