Kruche życie
Uciekasz we wrota jasne
Spontanicznym krokiem pchnęło cię tam
życie
Podobno tam jest lepiej
Podobno żyjesz obficie
Obficie w łaskę i miłość Bożą
Jak nigdzie tam znajdziesz szczęście
Jednak czemu tak szybko odszedłeś
Tu było twoje miejsce
Ilu ludzi gorzkie łzy roni za tobą
Nie wierząc w prawdę tragedii
Życie kruche jest jak widzę
Nie przypomina niczym komedii
Niech Bóg czuwa nad duszą
I tymi co płaczą nocami
Życie cienką linią otoczone
I splątane słabymi węzłami
Komentarze (3)
piękny wiersz ,brakuje mi słów..."..Niech Bóg czuwa
nad duszą.." i nami;b.ładny/+/,pozdrawiam
"Życie cienką linią otoczone
I splątane słabymi węzłami"
te wersy najbardziej mi się podobają,
mówią to, co leży na sercu chyba każdemu człowiekowi.
Wiersz napisany z uczuciem i swego rodzaju tęsknotą...
według mnie śliczny
Oby nasze życie było plątane najsłabszymi węzłami. Bo
nigdy nie wiadomo, kto pisze nasze drogi na pergaminie
życia i po co je tak znaczy...