Kruk

Dla wszystkich patrzacych w niebo...

Czarny obłok niczym obsydianowy posąg
okryty błękitna płachtą
Mrocznymi skrzydłami wzbił w eter próżnie
wszelkiej myśli
Doznając ekstazy, dotknąłem posoki
okrywającej przekaz,
Jak kółko łączące kolczugę,
tak żółć spajała dwa Światy
Bełt prawdy przeszył na wylot
codzienność jutra
Piaskowe ślady betonowej dżungli
odkryły ścieżkę mroku
Zawyły wilki ku pokrzepieniu serc
Nadszedł czas rezurekcji !

autor

Kakarotto18

Napisany: 2006-04-18 Dodano: 2006-04-17 11:21:36

Ten wiersz przeczytano 920 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie