Kruk

Dedykuję go Człowiekowi który pomógł mi wyjść na prostą

Niewątpliwie rzadki
W swej czerni poważny
Sępem północy zwany
Przez niektórych czasem

Cierpliwie wytrwale
Obserwuje uważnie
Rzekę dusz straconych
I tych co dostali szansę

Ze smutnych doświadczeń
Trafne wnioski wyciąga
By zbłąkanym cel oświetlić
I dopomóc w troskach

Złe uczynki piętnuje
Czasem szydzi żartuje
W potrzebie serce by oddał
Większe chyba od słońca.

autor

jezor

Napisany: 2005-10-30 Dodano: 2007-02-01 16:14:28

Ten wiersz przeczytano 766 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie