Kruszce
Przyszło mi żyć w krainie która z kruszców
słynie
My wszyscy tutaj to ludzie ciężkiej
roboty
Co dnia na pracy i zabawie nam życie
płynie
Szacunek wzajem siebie, lud wielkiej
cnoty
Życie upływa w atmosferze czarownego
uroku
wylewni, pełni swobody, czasem
tajemniczy
Zwycięscy z wydobytego węgła pełnego urobku
kochający przyrodę uczuć czerpanej słodyczy
Jak oddać w pełni życie tych co koło mnie
Ludzie jak na kobiercu kwiaty rozsypane
często z otwartych okien radosne
śpiewanie
jestem wśród nich, w nich slonzok zakochany
Wielu z nas do książek lgnie jak stary mis
do miodu
Nadgania się bezmyślnie zgubiony czas za
młodu
Tak jest i dziś , kruszców zabrakło,
rozszabrowano
Bo ciągłego wydobycia było mało, ciągle
mało
Te resztki które pozostały, to ludzie już
starzy
Którym już o robocie, tak jak mnie się nie
marzy
Oddajemy się pasji w wieloraki sposób jak
może
Mnie starego zafascynowała fotografia w
kolorze
Nadal pod stopami skarby ukryte w ziemi
w hutach lśnią złotem żelaza, płomienie
buchają
Bohaterowie dnia skromni, uczciwi, niemi
Pokłony naturze , w podzięce składają
Autor:slonzok-knipser
Bolesław Zaja
Gdy weźmiesz czarnego kruszcu w obie dłonie, ono miłością płonie
Komentarze (15)
W wierszu widac Twoja milosc do slaskiej ziemi:)+
Piękny wiersz , dostarcza tyle pozytywnych doznań i
wzruszeń . Poza tym, robi wielkie wrażenie na
czytelniku, aż trudno wyjść z podziwu, że można tak
pięknie operować słowem i tak mistrzowsko dobierać
rymy. Ten wiersz jest taki śliczny i piękny, a miłość
wyjaśnia wszystko.
W każdym słowie kryje się niebanalna treść. Poza tym
ładna forma wiersza , głęboki sens, przyjazny styl ,
a jaki przekaz… zachowuje subtelność , finezję …mmhmm
…. nie dla pospolitych umysłów, on jest, ale dla
posiadających wysublimowany gust, zapewne dla tych ,
co do filharmonii chodzą często i o muzyce
symfonicznej wiedzą bardzo dużo ;) Pozdrawiam zatem
serdecznie i głosik daję.
witaj,bije spokój z twoich słów i umiłowanie do
miejsca własnego na ziemi,ukłony z szacunkiem
Witaj Bolesławie pięknie npisałeś o umiłowaniu
rodzinnej ziemi, o miłości i o szacunku do pracy. z
przjemnością czyta się
Twój wiersz, pozdrawiam serdecznie
ciekawie, zaczytałam się... :-)
ciekawie, zaczytałam się... :-)
To dobrze, że umiesz kochać ludzi... Miłego dnia.
Widać, że autor zakochany w śląskiej ziemi, i widać
też troskę o jej przyszłość. Pozdrawiam :)
zakochany w Śląsku - piękna miłość do tej ziemi twojej
małej ojczyzny:-)
dzięki za odwiedziny i miły komentarz:-) pozdrawiam
Piękna miłość śląskiej ziemi!
5 zwrotka, przedostatni wers - po
,, jak ,, wstaw ,, kto ,,.
Pozdrawiam.
"Wielu z nas do książek lgnie jak stary mis do miodu
Nadgania się bezmyślnie zgubiony czas za młodu" -
dokładnie tak. Bardzo dobry wiersz. Cieplutko
pozdrawiam
Bohaterowie dnia - bo - jak oddać życie tychco koło
mnie... Pięknie. Miłego...
Śląsk i jego mieszkańcy to taka "perła w koronie"
naszego kraju. Bardzo pracowity lud, z ogromnym
poczuciem humoru. Podziwiam!
Pięknie dałeś wyraz swoim uczuciom do miejsca, w
którym żyjesz.
Pozdrawiam :)
Ładny hołd złożony "ludziom ciężkiej pracy" ,za ich
odwagę i poświęcenie.Pozdrawiam ciepło.E.
Klimaty śląskie znam tylko z książek i filmów, i przez
Twój wiersz przewija się taki klimat.