Kryształowa łza

Pierwsze stąpanie po niciach miłości...

Zimowym wieczorem
Przy balsku księżyca
Wyznali sobie miłość
On i ta dziewica

Pod rozgwieżdżonym niebem
Cisza wokół tańczyła
Patrzył na nią jak anioł
Jakby z nieba zstąpiła

Lekko i zwiewnie pół szeptem
z ust jego płynęło wyznanie
Serce się odrodziło
A z niego namiętne kochanie

I niejednego poranka
Niosąc ją biegł po trawie
Dziewcze to gwiazda polarna
Schowana w jego rękawie

Wszystko może jak bańka
Lecz czas kreuje znamiona
Zostaną im już na wieki
Wciąż te same ramiona

...jest zawsze najsłodsze

autor

smoling

Napisany: 2004-03-04 Dodano: 2005-07-17 13:12:51

Ten wiersz przeczytano 547 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Sylabiczny Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie