Krzew - `Ballata grande` /wzór...
Krzew zaplątanych myśli pragniesz przyciąć
sięgając często po sekator chwilą
niebawem zmagasz się z najcięższą bitwą
badając żarem każdą tkankę żywą
Wycinasz chore pędy
w każdym szczególe badasz
gdzie pozostała tama
aby nie zrobić krzywdy tej krzewinie
Tnij ruchem całkiem zręcznym
popatrz po starych śladach
nim ruch wykonasz wracaj
przecież pomyłka zawsze płata figle
Nie bądź jak władca mściciel
stań jak ogrodnik z miłością do cudu
piękno wymaga kunsztu
ono zaśpiewa odnowieniem żyjąc
Ballata grande: ABBA cddE cddE eFfA
autor
sceny życia wypływają
Dodano: 2024-04-03 15:04:54
Ten wiersz przeczytano 400 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
sturecki
JaSnA7
mariat
Isana
zyka
Pan Bodek
Renata Sz-Z
Dziękuję za komentarze.
"Piękno wymaga kunsztu", ładne porównanie do krzewu a
jak wiadomo nie każdy nadaje się na "ogrodnika" i ma
dobrą rękę do pielęgnacji i uprawiania roślin ;)
Udany drugi wzor. :)
O 'krzew', w szerokim pojeciu slowa, trzeba dbac,
umiejetnie. :)
Lacze uklony. :)
Bardzo dziękuję, poprawiłem literówkę.Wiersz o niby
prostych czynnościach może napisać tylko mistrz
słowa. :-)
Ciekawa refleksja nad życiem.
Pozdrawiam serdecznie
Filozoficzne przesłanie - niechaj dotrze do tych, dla
których pozytywną wskazówką na udane jutro się stanie.
Bardzo refleksyjny wiersz Wojtku...
Myśli mamy czasem splątane, chcemy oddzielić to, co
dobre, od tego, co złe.
Chore pędy trzeba usunąć, ale bardzo uważnie, aby nie
pomylić z wartościowymi.
Masz rację; trzeba dwa razy pomyśleć, zanim wykona się
jakiś ruch...
Pozdrawiam serdecznie i z uznaniem :)
Piękna analogia między pielęgnowaniem krzewu a troską
o nasze myśli i emocje. Autor ukazuje, jak ważne jest
dbanie
o własne życie emocjonalne i psychiczne, z naciskiem
na ostrożność i zrozumienie.
(+)
Wieczorem będę, o ile znów mi coś nie wypadnie.